پوتین و " پوتین ایسم"

عوام گرائی یا عوامفریبی (مبانی وریشه های پوپولیسم امروز) پوپولیسم (Populism) به لحاظ لغوی به معنی عوام گرائی است ودربرابر نخبه گرائی (Elitism) قرارمی گیرد که معتقد است نخبگان ، بالاترین توانائی حکومت رادارند. اما پوپولیسم ، اصطلاحی بسیاروسیع ترو پیچیده تر ازاین تعریف ساده است که بارمنفی فراوانی نیزدارد. پوپولیسم به معنی یک روش غیردموکراتیک برای اداره ی جامعه است که بطورمعمول به گفتمان توزیع مجدد منابع اقتصادی ، نابرابری اجتماعی واشکال مختلف ناسیونالیسم وگاه ، گرایشهای خام سوسیالیستی ، پیوند می خورد. درعلوم سیاسی امروز ، پوپولیسم به نوعی استراتژی مبتنی برکیش شخصیت اطلاق می شود که درآن ، یک رهبر کاریزما ، آرای توده های غیرمتشکل مردم را به نفع خود مصادره کرده وبابی اعتنائی به نهادها وسازمانها ی موجود، بطورمستقیم بامردم سخن می گوید. پوپولیسم ، باجامعه ی مدنی سرسازگاری ندارد زیرا جامعه ی مدنی ، عرصه ی کثرت است ومردم بنابرعلائق وعقاید خویش ، درنهادها ، احزاب وگروههای گوناگون حضورپیدامی کنند. بعبارت دیگر، درجامعه ی مدنی ، مردم خصلت توده وارندارند وجمعیت هائی هستند متشکل ازافراد همسو که البته برای پوپولیسم ، که مردم راتوده ی انبوه ، بی شکل، بی هویت وسازمان نایافته می خواهد ، قابل پذیرش نیست. این نگرش ، تفاوت رابرنمی تابد وحاضرنیست بپذیرد که توده ی به خیابان آمده ، بازتاب همه ی مردم جامعه نیست. اما باور پوپولیستها به این توده ی بی شکل نیز ، دائمی نیست واگرآنها بتدریج حمایت مردم راازدست بدهند ، به عوامفریبی روی می آورند. لنین ، ایدئولوژی پوپولیسم رابه لحاظ تاریخی وجامعه شناختی ، اعتراض تولید کنندگان خرده پا ودهقانان به کاپیتالیسم می داند. می داند. آنها که باتو, ...ادامه مطلب